روزها و مناسبت هاشون برای هر کسی یه جور معنا دارن. مثل همین امروز که روز عرفه بود. یا روزهای ولادت معصومین. برای بعضی ها اعمال و عبادات و ثواب های خاص اون روز مهمه و با انجام دادنش لذت می برن. من که جزو این دسته نیستم و همین اعمال واجبم رو هم به زور انجام می دم. من جزو کادو بگیرهام !! 😅 ((کادوبگیر)) به اون دسته از افرادی گفته می شه که اینجور روزها چشم امیدشون به دست خدا یا معصومین برای دریافت یک کادواه که باهش دلشون روشن شه ... حالا هر چه از دوست رسد نیکوست. شاید کادوهای کوچیکی که من می گیرم برای شما معنی و اون حس و حال رو نداشته باشه برای همین مثال نمی زنم 🙂 ولی واقعیتش دلم می خواست یک کادوبگیر معنوی بودم. دلم می خواست یه معرفت، یه بصیرت، یه اشارت، یه نور، یه نشونه و یه چیزی از دست معشوق تو این روزها کادو بگیرم که موندنی باشه. حیف که این جور کادوها تلاش و ظرفیت و لیاقت می خواد که من ندارم 😥 ولی دلم می خواست بدونی که دلم می خواد ... درسته که دلم به کادوهای کوچیکی که بهم می دی خوشه و همین که از دست محبوب می رسه کلی ذوق می کنم ولی ...